Trening Skokowy

Trening Skokowy

·          Koń: *Tessetact Active, *Age of Hero, *Kuzuri, Riddick, Marokh Ibn Dark Apocalypto (gościnnie)

·          Jeździec: Ja (Detalli), Dyenney, Agnieszka, Matylda, Zafira (gościnnie)

·          Trening: Skokowy

·          Na co: Szybkość

Rano czekaliśmy cierpliwie, gotowi, już w strojach do jazdy, aż Zafira przyjedzie ze swoją ferajną. Taaa… jasne… w snach może. Cała ekipa, w błogiej nieświadomości, snuła się po salonie niczym zombie zastanawiając się kto w końcu miał zrobić tą jajecznicę. Zmusiłam się do wielkiego wysiłku, by w ogóle dojść do kuchni i wyciągnąć patelnię oraz, bo chyba by wypadało, dokopać się do jajek. To właśnie podczas otwierania drzwi lodówki mój wzrok spoczął na wielkiej czerwonej kartce z tłustym, czarnym drukiem, czyli wiadomość najbardziej pilna dla zaspanych i nieświadomych, że żyją „ZAFIRA PRZYJEŻDŻA W PIĄTEK!” Nie tracąc czasu na zbędną panikę, zawały, czy jakiekolwiek wylewy z mojej strony wydarłam się na cały teren stajni „ZBIÓÓÓÓÓÓÓÓÓRKA!”. A moje drogie zombie przywlokły się do kuchni, słysząc jednak słowa o wizycie koleżanki z Jakarty , wszyscy odzyskali życie i biegiem poszli się przebrać. Gdy stajenni zaczęli przygotowywać boksy, ja wzięłam się za śniadanie na skalę masową.

Pół godziny później przez naszą odnowioną bramę wjechała przyczepa z wielkim napisem „Jakarta Arabians”. Zdążyłam w ostatniej chwili z posiłkiem, grzanki i cała micha jajecznicy stały na pięknie przybranym stole, podjazd został oczyszczony, a boksy przygotowane. Wszystko wyglądało jakbyśmy szykowali to od wczoraj.

- Cześć! – rzuciłam się na szyję Zafiry, nie patrząc czy jeszcze oddycha, czy już znajduje się w stanie ciężkim.

- W tył zwrot i naprzód marsz! Dusisz! Powietrza! – zaśmiała się.

- To co? Rozpakujemy konie i na śniadanie? – zapytałam rozradowana.

- Nawet mi nie mów bo o koniach zapomnę i pognam do kuchni!

Nie tracąc czasu ruszyłyśmy do przyczepy, z której dało się słyszeć głośnie, niezadowolone rżenie i kopanie w drzwiczki.

- Co ty mi przywiozłaś? – zaciekawiona chciałam zajrzeć do przyczepy.

- Marokh, ogierek ma charakterek, nie można zaprzeczyć. No i El Saleem. Ty bierz Izabelka. Ja zajmę się tym mniej przyjaznym.

Tak jak powiedziała wzięłam Ela, szedł grzecznie i spokojnie rozglądając się na boki, by zbadać nowy teren. Dark Apocalypto był jednak mniej skory do współpracy, zanim zrozumiał że ktoś go prowadzi kilka razy zarzucił łbem. Naprawdę cieszyłam się, że stajnia dla gości wreszcie została wybudowana, bo chyba nie przetrwałybyśmy przejścia z nimi przez stajnię ogierów. W gościnnej roiło się już od arabów, Dhoruba, Halim, Lacrosse i Rahma stały tam, czekając na wybudowanie stajni przeznaczonej na sekcje arabską. Podczas gdy Saleem nie miał problemów z przejściem przez stajnię, tak Ibn Dark nie był skory do współpracy. Mimo trudności wszedł do obszernego boksu a my poleciałyśmy zjeść śniadanie, nim inni członkowie zdążyli zjeść.

Po śniadania, gdy trzeba było nas wręcz toczyć, bo kto by pomyślał, że można zrobić i zjeść za dużo jajecznicy? Czyściliśmy konie i to nawet w całkiem szybkim tempie. Dorwałam się do Age of Hero, Mati oporządzała Kuzuriego, Dien przypadł Riddick, Aga z chęcią przyjęła Tesseracta, a Zafira, jako, że nie miała wyboru bo jej koń to jej koń, wzięła Marokha.

Na rozprężalni zaczęły się schodki. O ile Riddick to opanowany koń, a Kuzuri i Tesseract potrafią stać się wredne dla innych koni, gdy takowy je zaatakuje, tak Age of Hero i Marokh to bomby wybuchowe. Jedna klacz na cztery ogiery to chyba nic mądrego, ale cóż, głupota nie boli. Ale od Hero może zaboleć, nie zawaha się kopnąć. Marokh spisywał się naprawdę dobrze, no, dopóki taka klacz nie wyjechała przed niego, a zaraz potem Kuzuri tuż obok jego zadu, gdyż gniady strasznie wyrwał się do przodu. Modliłam się tylko, by Ibn Dark nie kopnął, bo to może sprowokować Kuzuriego, który co jak co, ale jest potężnym ogierem. Po podsumowaniu zdarzeń z pięciu minut, stwierdziłyśmy, że rozgrzewkę prowadzimy na dwóch maneżach. Dopiero wtedy konie po stępie, kłusie jak i galopie rozluźniły się i zebrały na padoko-maneżu, na którym rozłożone były już przeszkody, ustawione daleko od siebie.

Pierwsza jechała Age of Hero i ja. Dodałam łydkę a klacz wypruła do przodu, krzyżowała nogi, więc ją zatrzymałam, ruszyłam spokojniej galopem, a po kilku wodzach siwka zrozumiała, że jednak ktoś na niej siedzi. Pierwsza przeszkoda była blisko, nie wymagała takiej prędkości, Age bardzo ładnie skoczyła. Od następnej przeszkody dzielił nas duży kawał i skręt w prawo, dodałam łydkę a Hero nie czekała ani sekundy dłużej i już po  chwili frunęła nad drugą przeszkodą. Linia prosta do trzeciej, znów ją pogoniłam, siwka trochę wypadła z rytmu i trąciła delikatnie drąg, jednak nic nie spadło. Od czwartej dzielił nas zakręt i także dość duży kawał, klacz już wiedziała co robić, wpatrując się w przeszkodę gnała do przodu. W końcu skoczyła, wyszło jej ładnie, choć miejsce z którego się wybiła a odległość od przeszkody można by zaliczyć pod skok w dal. No cóż, najważniejsze, że przeskoczyła. Na ostatnią przeszkodę też się rozpędziła, lecz postanowiła, iż nie podejmie drugiej próby pobicia rekordu. Wyjechałam z padoko-maneża, na przestrzeń obok.

Zafira widząc trasę wjechała z lekko szarpiącym się Marokhiem. Także wykonała trzy wolty w galopie, by trochę rozluźnić ogierka. Pierwszą przeszkodę przeskoczyli bezbłędnie, aż miło się patrzyło. Nerwowy jednak Ibn Dark już po lądowaniu zarzucił kilka razy głową, dziewczyna nie miała problemu z jego opanowaniem, więc już po chwili ruszyła szybkim galopem na przeszkodę drugą. Prosta droga to trójki dała ogierowi idealny moment do wykazania się jego szybkością jak i wspaniałą techniką w skokach. Czwarta, cóż dużo mówić, szybki najazd, ładny skok. Lądowanie mniej przyjazne dla jeźdźca, bo ogierek niezauważalnie dla obserwatora, ale jednak, w układ przeszkód włożył wykop nogami. Nie przeszkodziło to jednak w pięknym najeździe na przeszkodę piątą. Zafira pochwaliła ogiera i wyjechała zwalniając miejsce dla kolejnej pary.

Riddick nie przepadał za skokami, jednak bardzo się starał i było to widać na każdej przeszkodzie, tak, to prawda, jedną poprzeczkę gdzieś tam strącił, jednak rozwijał odpowiednie prędkości i ładnie pokonywał odległości między przeszkodami prezentując swoją technikę. Kuzuri w przeciwieństwie do kasztana kochał skakać i nie sprawiało mu to żadnego problemu dlatego trening na nim to tylko formalność dla jeźdźca. Skoncentrowany na przeszkodach i gotowy do najszybszego ruszenia pokazywał, iż się do tego nadaje. Cały przejazd nie sprawił mu najmniejszego problemu a za każdym skokiem pokazywał, jaki potrafi zrobić zapas. Ostatni Tesseract także nie pokazywał problemów ze skokami, może miał gorszy dzień i nie szedł szczególnie energicznie, jednak mimo wszystko pokonał trasę bez błędów, choć wolniej od reszty, a jeździec cały czas musiał go poganiać.

Pozostało już tylko rozstępowanie, które także odbyło się na dwóch osobnych maneżach. Po nim rozsiodłałyśmy konie i wypuściłyśmy je na padok, same udając się na ganek, gdzie już czekała na nas galaretka z bitą śmietaną.

Read More

Trening Ujeżdżeniowy

Trening Ujeżdżeniowy

·                     Koń: Age of Ultron, Sherlock, Black Widow

·                     Jeździec: Detalli, Dyenney, Agnieszka

·                     Trening: Ujeżdżeniowy

·                     Na co: Czułość na znaki

Rozgrzewka była dość chaotyczna i nieprzewidywalna, Widow odstawiała swoje tańce, a wjeżdżanie w dwa narowiste ogiery to jednak nie najlepszy sposób na spokojnie przejechanie przez trening. Mimo dość sporych trudności Natasha się opamiętała, dzięki czemu i ogiery szły spokojnie.

Przyszedł czas na mnie i Ultrona, koń był rozluźniony co pomogło mi w nawiązaniu kontaktu z nim. Najpierw delikatny, lecz nie za bardzo sygnał do przejścia w kłus. Nie sprawiło mu to problemu, troszeczkę delikatniejszy znak by wyciągnął ten chód, także wykonał. Z każdą figurą coraz lżej dociskałam łydkę. Aż pod sam koniec wręcz nie było widać bym ruszała nogami. Zagalopowanie z tak delikatnego sygnału nie było dla niego jasne, na początku rozejrzał się, ponowiłam, lecz nie zareagował, dopiero za trzecim razem zrozumiał o co chodzi.

Następny był Sherlock i tak jak Black, która jechała po nim, był mnie uważny, z tym, że maścioch był spokojny a Wdowa niekoniecznie. Sherlock wykazywał największe skupienie starając się wyczuć każdy najmniejszy sygnał i wykonać wręcz idealnie kroki. Widow trzeba było najpierw zebrać, gdyż nikogo i nieczego nie miała zamiaru się słuchać. Sytuacja kryzysowa została opanowana, więc i ona szła dość skupiona. Stęp, kłus czy galop nie stanowiły problemu dla obydwu koni. Gorzej było z ustępowaniem, jednak skupienie się dały efekty i nawet najdelikatniejszy sygnał był odczytywane przez konie. Pochwaliliśmy je i wróciliśmy do stajni.

Read More

Trening Ujeżdżeniowy

Trening Ujeżdżeniowy

·                     Koń: Age of Ultron, Sherlock, Black Widow

·                     Jeździec: Detalli, Dyenney, Agnieszka

·                     Trening: Ujeżdżeniowy

·                     Na co: Ruchy

Po południu, gdy wyłapałyśmy konie z padoku i osiodłałyśmy je, udałyśmy się na czworobok by poćwiczyć ruchy na ujeżdżalnię. Rozgrzewka tym razem nie była aż tak zła, konie nie rzucały się na siebie, przyzwyczaiły się do swojej obecności a dwa ogiery chyba zrozumiały, że z tą klaczą nie mają szans. Robiliśmy dużo wolt i serpentyn, by konie się rozluźniły, po około dwudziestu minutach były gotowe do rozpoczęcia treningu.

Pierwsza zaczęłam ja i Age. Był pełen energii ale radosny i podporządkowany. Czyli taki, jaki powinien być. Jeździł z nich najwyższą klasę. Zaczęłam od czegoś łatwego. Po przekątnej w kłusie wyciągniętym. Bardzo się starał, a zarazem energia go rozpierała więc potrafił się zdekoncentrować. Postanowiłam ruszyć galopem wyciągniętym by troszeczkę go zmęczyć, po dwóch kołach do stępa. Gdy dojechałam do narożnika zmiana kierunku po przekątnej w stępie hiszpańskim, a potem znów to samo Następnie Piaf i pasaż a na sam koniec po przekątnej lotna zmiana nogi co dwa takty galopu.

Wjechałam na ślad zwalniając miejsce dla Sherlocka Aga ćwiczyła z nim kłus wyciągnięty, potem stęp zebrany. Po przekątnej, dwa razy, robiła lotną zmianę nogi co cztery takty galopu. Za pierwszym razem Pan Detektyw gubił rytm, lecz drugi poszedł mu idealnie. Wykonała ustępowanie od łydki w stępie, kłusie i galopie a następnie znów lotna zmiana nogi. Pochwaliła ogiera.

Czas przyszedł na Black Widow, już na sam początek by trochę ją rozładować Dien galopowała nią wyciągniętym. Gdy trochę się uspokoiła wykonała ustępowanie od łydki w stępie i kłusie. Przy galopie było jej trudniej, jednak po kilku próbach zrozumiała o co w tym chodzi i ładnie wykonywała ten ruch. Przyszedł czas na zmianę nogi jadąc galopem przez przekątną. Następnie płynne przejście do kłusa i stępa. Rozstępowałyśmy konie i poszłyśmy.

Read More

Trening Ujeżdżeniowy

Trening Ujeżdżeniowy

·                     Koń: Age of Ultron, Sherlock, Black Widow

·                     Jeździec: Detalli, Dyenney, Agnieszka

·                     Trening: Ujeżdżeniowy

·                     Na co: Płynność ruchu

Wstaliśmy wcześnie rano. Słońce nie zdążyło jeszcze dobre wyjść zza horyzontu, a delikatne, pierwsze promienie swym pomarańczowym blaskiem muskały stół, na którym stało zagrzane już mleko.

- Nie rozumiem, po jaką cholerę wstajemy tak wcześnie. – rzuciła Aga z niesmakiem gdy szukała płatków.

- Bo chcemy dziś jak najwięcej koni potrenować, musimy się zmieścić w czasie. – odpowiedziałam i wzięłam łyżkę do buzi. – Cheo ukas? – zapytałam z pełnymi policzkami, niczym u świnki morskiej.

- Gdzie kuleczki?

- Na stole geniuszu. – Dyenney mówiąc to nasypała czekoladowych płatków.

Po zjedzeniu poszłyśmy do stajni. Przydzieliłyśmy już sobie konie. Ja oczywiście na Troniku, bo chyba tylko ja lubiłam go całego, wraz z jego temperamentem i zabójczymi zapędami. Dien trafiła się Natasha, nie wyglądała dzisiaj na taką chętną do współpracy co szczególnie dało się w kość Dien przy zakładaniu siodła i ogłowia. Sherlock trafił do Agi. To nawet dobrze, dziewczyna lubiła maściocha, może nie tak jak Primrose czy With’a, ale to nie zmienia faktu, że lubiła na nim siedzieć, mimo jego zachowań.

Rozgrzewka należała do tych z serii „nigdy tego NIE rób”, „NIE próbujcie tego w domu”. Konie latały w te i na zad. A jednak dwa ogiery i jedna klacz, wszystkie z charakterem podpisanym na czerwono „niepodchodzić”, to nie dobry wybór, kto by się spodziewał… Skoki, bunty, nagłe galopy, szarże, ataki… WITAMY WAS NA NASZYM TRENINGU! Jakby to powiedział pewien król z Winterfall „Winter is comming”. Tak bym określiła naszą sytuację w siodłach trzech diabłów. Mimo wszelkich trudności opanowałam Age’a, gdyż jego wybryki na początku lekcji są spowodowane zbyt dużą energią, gorzej by było, gdyby takie zachowanie pojawiło się w jej trakcie. Robiliśmy dużo wolt w kłusie i stępie, a także w galopie żeby rozluźnić i wyładować konie, przyszły także serpentyny.

Gdy rozgrzewka się zakończyła, dziewczyny wpuściły mnie do środka a same pozostały na dużym kole. Był to trening na płynność ruchów, więc same figury nie były aż tak trudne, ale żeby zrobić ładne przejście trzeba było się trochę wysilić. Zaczęłam chodzić stępem zebranym, zrobił nim kilka kroków i zmiana do kłusa wyciągnięty. Tak kilka razy. Następnie stęp zebrany, kłus wciągnięty, z kłusa do galopu zebranego a z niego do stępa wyciągniętego po czym stój i galop wyciągnięty, taką przeplatanką przejechaliśmy kilka kółek. Na koniec dałam mu do zrobienia ustępowanie od łydki w stępie kłusie i galopie. Poszło mu pięknie. Kiedy już wchodziłam na ślad coś mi się przypomniało. Ostatnio ćwiczyłam z nim dość trudną figurę, przejście z piaffu do pasażu i z pasażu do piaffu. Na początku mu nie wyszło, ale po kilku próbach pięknie chodził.

Zwolniłam środek dla Sherlocka. Nim został zepchany siłą łydkami pokazał, iż wcale mu się to nie podoba. Aga jednak szybko go opanowała i zaczęła trening. Zaczęła z stępa zebranego przechodzić w kłus wyciągnięty i na odwrót, z wyciągniętego stępa do zebranego kłusa. Maściochowi szło super, to samo później wykonała Scarlett i także było pięknie Następnie Pan Detektyw musiał z stępa zebranego przejść w galop wyciągnięty a z niego do kłusa zebranego i tak kilka razy, szedł luźno, spokojnie, słuchał się jeźdźca. Zrobiła to także Wdowa, jednak ona najpierw się pobuntowała, mimo wszystko poszło jej równie dobrze.

Zadowolone z koni rozstępowałyśmy je i dałyśmy na padok.

Read More

Trening Crossowy

Trening Crossowy

Koń: Charlotte, Cheyenne, Black Widow

Jeździec: Detalli, Dyenney, Agnieszka

Trening: Crossowy

Na co: Zwrotność

Gdy zjadłyśmy obiad i osiodłałyśmy konie ruszyłyśmy na maneż by przeprowadzić rozgrzewkę. Black Widow coś odbiło, latała jak oszalała po całym maneżu, żeby ją uspokoić musiałam kawałek przegalopować i robić mnóstwo wolt. Jednak w końcu moja praca się opłaciła, bo klacz się wyciszyła i uspokoiła. W drodze na tor także czekały nas komplikację więc wjechałam na koniec zastępu by jakoś szła do przodu.

Natasha miała jechać pierwsza, lecz widząc, jak się rzuca, zdecydowałyśmy, że pójdzie ostatnia. Czekając jak dwie klacze przede mną odjadą dostatecznie daleko próbowałam opanować Romanoff. W końcu ruszyłyśmy, przy zagalopowaniu napotkałam na trzy bryknięcia, jednak mocno trzymałam się w siodle i zaraz skoczyłyśmy pierwszą przeszkodę. Przed nami ostry zakręt i od razu po wyjściu z niego przeszkoda, wszystkie klacze pokonały ją doskonale i wskoczyły do wody. Ostry zakręt w lewo w wodzie i wyskok przy przeszkodzie numer trzy. Popędziłam Widow, przyśpieszyła n zakręcie w prawo, tak samo jak dwie pozostałe. I wykonała skok nad hydrą, lecz nie tak ładnie jak Charlotte i Cheyenne przed nami. Kolejne dwa zakręty a potem „schodki” w górę i w dół a przy wyjściu z nich zakręt. Na ostatniej przeszkodzie, przez rzucanie głową Scarlett prawie wyłamała, ale ostatecznie przeskoczyła. Klacze świetnie sobie poradziły. Wróciłyśmy do Winter Mist gdzie rozsiodłałyśmy je i dałyśmy do boksu.

Read More

Trening Crossowy

Trening Crossowy

Koń: Charlotte, Cheyenne, Black Widow

Jeździec: Detalli, Dyenney, Agnieszka

Trening: Crossowy

Na co: Wytrzymałość

Następnego dnia o dziewiątej rano, po zjedzeniu śniadania i względnemu ogarnięciu się przyszedł czas by pójść na maneż, gdzie czekała z nami Haley i konie, Charlotte, Cheyenne i Black Widow. Natasha jak zwykle się szarpała nie chcąc stać w szeregu i próbowała kopnąć dwie pozostałe klacze stojące po drugiej stronie praktykantki.

- Dały ci wycisk? – zapytałam z uśmiechem odprowadzając Romanoff jak najdalej.

- Troszeczkę. – zaśmiała się przyjaźnie i poszła pomóc komu innemu.

Rozgrzewka polegała na tym co zwykle. Wyciągaliśmy i zbieraliśmy stęp i kłus, robiliśmy dużo wolt i serpentyn. A gdy konie były rozluźnione udałyśmy się na tor do crossu. Jechaliśmy w takim ustawieniu jak poprzednio. To był trening na wytrzymałość, więc prawie cała trasa znajdowała się w wodzie. Ruszyłyśmy szybkim galopem. Pierwsza przeszkoda i pewny sus do wody. Romanoff bryknęła z zadowolenia jednak galopowała grzecznie dalej. Pogoniłam ją na drugą przeszkodę. Następnie podwójna hydra w wodzie. Ona jak i dwie pozostałe klacze świetnie sobie radziły, miały silne nogi i nieugiętą wolę wygranej. Czekały nas jeszcze trzy przeszkody w wodzie, które klacze niezwykle szybko pokonały, a następnie wyskok i meta. Pochwaliłyśmy je i pojechałyśmy do Winter Mist, po rozstępowaniu umieściłyśmy w boksie.

Read More

Trening Crossowy

Trening Crossowy

Koń: Charlotte, Cheyenne, Black Widow

Jeździec: Detalli, Dyenney, Agnieszka

Trening: Crossowy

Na co: Szybkość

Po południu zebrałyśmy klacze z padoku, wyczyściłyśmy je, choć usuwanie zaklejek nie należało do najprostszych, i osiodłałyśmy mimo wszelkich protestów ze strony Widow. Więc po kilkunastu minutach byłyśmy już na maneżu na rozgrzewce. Natasha trochę rwała, jednak specjalnie to nie przeszkadzało i w miarę łatwo dało się ją opanować. Wolty w stępie i kłusie bardzo pomogły rozluźnić konie i kilka kółek w wyciągniętych chodach je rozprężyło. Po trzydziestu minutach ruszyłyśmy na tor crossowy.

Ustawiliśmy się tak jak rano. Najpierw Black Widow i ja, potem Charlotte wraz z Agą, a na koniec Cheyenne dosiadana przez Dyenney. Ruszyliśmy galopem w równych, dużych odstępach. To była trasa na szybkość. Dość duży, lecz w miarę prosty do przejechania odcinek w pewnym momencie przecinany wodą, by konie także biegły szybko w wodzie. Pierwsza, prosta przeszkoda pojawiła się dość szybko, dodałam łydki a klacz pięknie skoczyła, zresztą tak jak crossówki za nią. Następna przeszkoda doprowadziła nas do odcinka z wodą. Nie męczyła się w niej, wręcz przyśpieszała, pędziła do przodu, robiąc jeszcze większą odległość od reszty niż ta wytyczona przez nas. Pokonałyśmy dwie przeszkody w wodzie, trzecia wyprowadziła nas na ląd. Cheyenne i Charlotte także bardzo szybko pokonały odcinek wodny. Po wybiegnięciu czekała nas przeszkoda, dodałam łydki a klacz popędziła. Potem łagodny, długi skręt, przy wyjściu z niego skok i meta. Konie sobie świetnie poradziły, miały idealne tempo. Pochwaliłyśmy nasze sportówki i ruszyłyśmy stepem do Winter Mist.

Read More

Trening Crossowy

Trening Crossowy

Koń: Charlotte, Cheyenne, Black Widow
Jeździec: Detalli, Dyenney, Agnieszka
Trening: Crossowy
Na co: Trudność przeszkód

Poranne wstawanie tym razem nie było aż takie złe, wcześniej położyłam się spać dzięki czemu byłam w miarę wypoczęta. W swojej liliowej piżamie z białymi wykończeniami zwlokłam się niechętnie na dół. Przy stole czekała już na mnie Dien z śniadaniem. Goframi i trzema miskami z różnymi owocami. W jednej były borówki, drugiej truskawki a w trzeciej wiśnie. Była także butelka z bitą śmietaną, której posłałam tęskne spojrzenie.

- Tyle pyszności. – musiałam się naprawdę pilnować by ślinka mi nie pociekła, byłam bardzo głodna.

- Smacznego. – zaśmiała się i sama nałożyła sobie dwa gofry.

Do kuchni nagle wparowała Agnieszka, głośno otwierając drzwi i trzaskając nimi o ścianę, którą tydzień temu malowałyśmy na letni, brzoskwiniowy kolor.

- Co się stało? – zapytałam rozeźlona widząc szarą rysę na nowo nałożonej farbie.

- Okazało się, że za dwie i pół godziny Dawid ćwiczy więc my musimy teraz.

- To na co czekamy!

Zerwałyśmy się na równe nogi. W biegu dokończyłam śniadanie i wypiłam herbatę. Dziś wzięłam sobie Black Widow, klacz musiała potrenować, jeżeli chciała startować w zawodach. Siodłanie przebiegło szybko i sprawnie, aż się zdziwiłam, ta klacz chciała współpracować.

Najpierw rozgrzewka na maneżu. Charlotte jak zwykle radosna szła zadowolona do przodu w ten jakże słoneczny dzień. Cheyenne, na której jechała Dyenney była trochę spięta, jednak rozgrzewka powinna jej pomóc się rozluźnić. Back Widow jak to zwykle u niej bywa, byle do przodu i nie patrzeć na nic. Jednak po kilku woltach oddała mi inicjatywę. Trochę stępa, trochę kłusa, gdzieniegdzie galop, po trzydziestu minutach stępem pojechałyśmy na tor do crossu.

Wybrałyśmy ten z najtrudniejszymi przeszkodami. Chodź to Romanoff powinna jechać jako ostatni koń, to jednak była ona najszybsza z tych trzech klaczy i najbardziej pewna siebie. Tak więc zachowując duże odstępy od siebie ruszyłyśmy galopem. Pierwszą przeszkodą okazała się hydra. Dodałam łydkę a Natasha wykonała wielkiego susa. Charlotte także skoczyła bez zawahania. Jedynie Cheyenne musiała zostać pogoniona przed Dien, gdyż była niepewna co do skoku. Druga, jak się okazało to kłody do wody. Wdowa kilkoma zgrabnymi susami pokonała kłody a następnie z wielkim pluskiem wskoczyła do wody bez najmniejszego problemu czy strachu. Dwie klacze za nami poradziły sobie równie dobrze. Po wyskoczeniu z wody skierowałam Black Widow na dziuplę. Zwykle konie mają z nią problem by się przełamać, jednak nie ona. Charlotte i Cheyenne musiały zostać pogonione, jednak i one przeskoczyły. Następnie najazd na hydrę, by być pewną, że klacz się nie zawaha dodałam łydki. Skoczyła idealnie. Skręt w prawo, galop pod górkę i z górki po „schodkach”, a następnie skok przez rów z hydrą. Żadnemu koniu nie sprawiło to najmniejszego problemu. Ostatnia to podwójna hydra. Klacze pokonały ją idealnie.

Pochwaliłyśmy konie, przejechałyśmy kawałek kłusem i stępem wróciłyśmy do Winter Mist by tam wypuścić je na padok.

Read More

Trening Wyścigowy

Trening Wyścigowy

Koń: The Loki’s Army, Mars Harpy

Jeździec: Detalli Ravenwood, Dyenney Bloodyhill

Trening: Wyścigowy

Na co: Starty

Po południu, godzinę po obiedzie, stwierdziłyśmy, że warto powtórzyć poranny trening z końmi. Chciałyśmy powtarzać aż do znudzenia te starty by zrozumiały o co w nich chodzi, by wiedziały, że nie wolno skakać kilka metrów do góry. Popatrzyłam na swoje odbicie w lustrze tuż po skończeniu przebierania się. Wyglądałam jak zmęczony borsuk. Cienie pod oczami, blade policzki i włosy wychodzące z warkocza na wszystkie możliwe strony. Tylko puknęłam się w głowę i zwolniłam łazienkę dla Dien, która, jakby nie patrzeć, także musiała się naszykować.

To było bardzo ciepłe popołudnie, słońce mocno grzało, ale wiał przyjemny wietrzyk dzięki czemu to gorąco nie było aż tak odczuwalne. Mimo wszystko stwierdziłyśmy, że lepiej będzie jeździć na krytym, klimatyzowanym torze. To dobre rozwiązanie, nie chciałyśmy przegrzać koni.

Udałyśmy się do stajni by wyczyścić i osiodłać nasze ferrari. Haley by nam pomogła, gdyby nie to, że była na treningu z Tesseractem i podnosiła poprzeczki Agnieszce. Jednak obiecała, że gdy tylko zaczniemy ona będzie. Ufając wzięłyśmy zgrzebła, kopystki i szczotki. Użyłam niebiesko-białego zestawu przeznaczonego dla *Jally’ego Good Time’a, gdyż nie mogłam znaleźć zielono-białego zestawu należącego do The Loki’s Army’ego. Na jego karej sierści nie było widać brudu, jednak zaklejki to coś, co trzeba było jak najszybciej usunąć. Pod popręgiem było ich mnóstwo. Zaczęła się praca wręcz Syzyfowa, i jak było widać nie tylko u mnie, lecz po trzydziestu minutach szybko poszłyśmy do siodlarni po sprzęt dla naszych rumaków. A one jak to one niezbyt chętnie przyjmowały siodło na plecach, toteż sam ten zabieg zajął nam dwadzieścia minut. Dumne z triumfu poszłyśmy na tor.

Czekała już na nas Haley, miło się z nami przywitała i usiadła na bramce startowej podczas gdy my prowadziłyśmy rozgrzewkę. Konie wydawały się bardzo rozluźnione i skore do współpracy, chociaż Loki się szarpał. Jednak mimo to grzecznie się słuchał i chodził ładnym sprężystym krokiem. Toteż po trzydziestu minutach stępa, kłusa z dodatkiem galopu poszłyśmy do bramek.

- Tym razem odciążamy grzbiet. – nakazałam a Dien kiwnęła głową.

Praktykantka zaprowadziła nas do bramki. Na dźwięk dzwonka konie ruszyły i nie czując ciężaru na plecach podskoczyły, lecz nie tak wysoko. Zatrzymaliśmy konie i zawróciliśmy. Znów dzwonek, znów skoczyły, lecz trochę niżej. Powtarzaliśmy to trzy razy.

- Dobra, jeżeli teraz nie wyjdzie znów nie odciążamy. – tym razem to Dyenney przejęła inicjatywę, musiałam się z nią zgodzić.

Haley zaprowadziła nas do bramki mimo niechęci ze strony anglików. Rozbrzmiał dzwonek, przygotowałam się na siłę wyrzutu, lecz ta nie nastąpiła. Konie nie podskoczyły. Czas przyszedł na rozpoczęcie treningu wyścigowego.

TU ZACZYNA SIĘ DRUGI TRENING

Koń: The Loki’s Army, Mars Harpy

Jeździec: Detalli Ravenwood, Dyenney Bloodyhill

Trening: Wyścigowy

Na co: Kondycja

Tym razem ćwiczyliśmy kondycję. Dwa tysiące pięćset metrów w pełnym cwale. Chciałam powstrzymać Loki’ego od szaleńczego biegu, by zachował siły na później. Lecz on, jak większość dwulatków nie słuchał tylko zaczął pędzić przed siebie i ciągle napierając na wędzidło.

500 metrów za nami 1500 przed nami. Loki biegł, ani jednej stróżki potu nie było na jego szyi. Spojrzałam do tyłu. Dien dzielnie powstrzymywała Mars Harpy, która bez zarzutu słuchała poleceń swojej dżokejki. Tymczasem Army szalał, pędził do przodu, gdyby tylko wiedział jaki dystans go czekał.

1000 metrów za nami i tysiąc metrów przed nami. The Loki’s Army ciągle przyśpieszał, pierwsze kropelki potu się na nim pojawiły, jednak on sam nie okazywał zmęczenia. Był niesamowity. Pędził do przodu robiąc kolejne odległości, zostawiają Harpy daleko w tyle. Czy to się działo naprawdę? Czy ten koń właśnie na moich oczach dostał skrzydeł? Byłam pewna jednego, że jest jedyny w swoim rodzaju i że ciągle przyśpieszał. Nie próbował zwalniać. Ale wiedziałam, że może nie wytrwać do końca tym tempem. Mimo to on napierał na wędzidło

- „Raz się żyje”. – pomyślałam i pozwoliłam mu gnać oddając tym samym wodze, może mogło się nam udać?

1500 metrów za nami, 500 metrów przed nami. Loki zaczynał słabnąć, biegł coraz wolniej, lecz nie chciał się poddać. Był niesamowicie wytrzymały i utalentowany. Jednak nasza Mars Harpy także, chciała pobiec po zwycięstwo. Przyśpieszała coraz bardziej. Niczym maszyna, pociąg, zbliżała się do nas w zastraszającym tempie.

- „Ta klacz wiele potrafi”. – szepnęłam do siebie w myślach.

Ścigały się dwa utalentowane konie. Jeden na przedzie, cały mokry, zmęczony, jednak z wielkim uporem, talentem i wolą walki. Drugi z tyłu, lecz z zachowanymi, oszczędzanymi siłami, z równie dużym talentem, który myślał tylko o wygranej. Była ona coraz bliżej nas. Nie wiedząc kiedy była już na wysokości mojej łopatki.

Meta! Lecz kto wygrał? Przez te kilka chwil przy zatrzymywaniu koni było to nieważne. Byłyśmy dumne z zdolności i taktyki koni. Mimo że Loki nie wybrał dobrze, zaskoczyło mnie to jak długo wytrzymał. Że był w ogóle w stanie dokończyć ten wyścig.

- Znów to samo. Zremisowały. – oświadczyła Haley, a my pochwaliłyśmy rumaki a po dojechaniu do stajni dałyśmy je na karuzelę.

Read More

Trening Wyścigowy

Trening Wyścigowy

Koń: The Loki’s Army, Mars Harpy

Jeździec: Detalli Ravenwood, Dyenney Bloodyhill

Trening: Wyścigowy

Na co: Starty

Poranna pobudka nie była przyjemna, ściągnięcie mnie siłą z łóżka nie skończyło się dobrze dla Dien, oberwała poduszką. Mimo wszelkich moich protestów i wyzwisk kierowanych w jej stronę w końcu się poddałam i poszłam zjeść śniadanie a następnie na maneż gdyż to tam czekały na nas osiodłane wyścigówki trzymane przez praktykantkę.

- Dzięki. – uśmiechnęłam się.

- Nie ma za co. – oddała nam wodze.

Rozgrzewka była ciekawa, dwuletnie konie pełnej krwi angielskiej to jednak niezbyt przyjemna dla bioder sprawa. Najpierw stęp z rodzajów „wyrywany”, podczas którego trzeba robić wszystko by chociaż na pięć sekund zapanować nad koniem. Jednak w końcu się udało. Dużo stępa i kłusa po dużym kole gdzieniegdzie włożony galop. Gdy konie były rozluźnione praktykantka poprowadziła nas na tor.

To były ćwiczenia na start, gdyż małolaty miały to do siebie, że przy otworzeniu bramek skakały do góry na poziomie potęgi skoków. W wielkich bólach i trudach wprowadziliśmy konie do bramek. Rozległ się gwizd. Angliki wybiegły lecz nim to zrobiły podskoczyły wysoko do góry, od razu zwolniłyśmy i zawróciłyśmy.

- Jeszcze raz.

Próbowaliśmy jeszcze raz i jeszcze, jednak to nic nie dawało. Konie z szaleńczym zapałem skakały do góry jakby się paliło. Przynajmniej nie reagowały tak źle na wprowadzanie do bramek.

- Tak nie może być. – rzuciła Dien zrezygnowana. – Nie odciążajmy im grzbietu.

- Tak, a jak dobrze wybiegną to pozwólmy im pobiec, zrobimy wtedy trening na szybkość.

- Jasne.

Tak zrobiłyśmy. Za pierwszym razem bez odciążenia grzbietu i tak skoczyły, lecz niżej. Ponowiłyśmy to. Znów napotkałyśmy na skok ale znacznie niższy. Zawróciłyśmy i znów wprowadziliśmy konie do bramek. Usiadłam w siodle przygotowując się na siłę skoku. Lecz tym razem był on bardzo niski. Powtórzyliśmy to kilka razy aż w końcu konie nie podskoczyły. Czas zacząć trening

TU ZACZYNA SIĘ DRUGI TRENING

Koń: The Loki’s Army, Mars Harpy

Jeździec: Detalli Ravenwood, Dyenney Bloodyhill

Trening: Wyścigowy

Na co: Szybkość

Pogoniłam karego. To był trening na szybkość, tysiąc metrów przed nami. Konie mogły się rozprostować w szaleńczym biegu, pędzić przed siebie nie zważając na nic. Mars Harpy biegła równo z Lokim. Żadne z nich nie dawało się wyprzedzić.

250 metrów za nami, 750 metrów przed nami. The Loki’s Army i ja próbowaliśmy wyprzedzić klacz, która się nie dawała. Obydwa konie były od naszej *Mars Colony, miały ducha walki we krwi i chęć rywalizacji. Wyprzedzenie jej było piekielnie trudne, za każdym razem gdy przyśpieszaliśmy ona dublowała nasz ruch. W końcu jednak, nieugięty kary, wyprzedził klacz.

500 metrów za nami 500 przed nami. Gdy już ją wyprzedziliśmy nie daliśmy się jej dogonić. Robiliśmy odległości. Coraz więcej. Loki coraz bardziej się nakręcał. Chciał wygrać, przyśpieszał z każdym krokiem. Wiedziałam jednak, że Harpy i Dyenney się nie poddają. Dziewczyna szykowała klacz na atak, jednak czy udałoby się jej nadrobić takie odległości.

750 metrów za nami 250 metrów przed nami. Mars wystrzeliła niczym z procy, tak samo jak to robiła matka. Poganiałam Army’ego w obawie, że klacz nas wyprzedzi. Szła jak maszyna, nic nie mogło jej powstrzymać. Widząc siostrę ostro nacierającą na metę także przyśpieszył. Konie szły łeb w łeb. Nie dawały siebie wyprzedzić, lecz kto dobiegnie pierwszy.

Meta! Przez półtora kółka powoli stopowałyśmy konie, w tym czasie przyszła do nas praktykantka Haley.

- Remis. Równo przekroczyły metę.

- Należy im się pochwała. – poklepałam szyję ogiera a Dien zrobiła to samo z klaczą.

Następnie udałyśmy się stępem w stronę stajni by zostawić konie na karuzeli pod czujnym okiem Haley.

Read More

Trening Skokowy

Detalli

Delicja

 

Pobudka o dziewiątej nie sprawiła nam duzych trudności. Dobrze się wyspaliśmy i byliśmy pełni energii. Wzięłam szybko pierwsze lepsze ubranie i ruszyłam do łazienki, po piętnastu minutach wyszłam odświerzona, z warkoczem na głowie. Widząc Dien takze gotową ruszyłyśmy do kuchni.

Czekała na nas Delicja z Nickiem. Siedzieli przy stole nakrytym białym obrusem i zajadali naleśniki po amerykańsku polane syropem klonowym.

- Cześć. - powiedziałam jednocześnie z Dyenney.

- Hej. - odpowiedziała Delicja i nałozyła nam po dwa naleśniki. - Jak będziecie chciały więcej po prostu bierzcie.

Były przepyszne i bardzo syte, więc nie zdecydowałyśmy się wziąć więcej. Wypiliśmy herbatę i chwilę siedzieliśmy rozmawiając o tym, co się w ostatnich miesiącach ciekawego wydarzyło.

- Idziecie? - nagle w pokoju zjawił sie Jack.

- Jasne, za chwilę. Zjesz coś? - zapytała się Del.

- Nie dzięki, juz jadłem. Poza tym juz siodłam swojego konia. Chodźcie.

- Ok. - rzuciłam i spojrzałam na właścicielkę DS. - Jaką klasę skaczemy?

- P bo ja skaczę na Asgardzie najwyżej później jeszcze się wam podwyższy.

- Ok. - Odpowiedzieli wszyscy radośnie.

Po chwili ruszyliśmy do stajni każdy z nas poszedł do swojego rumaka i zajął się czyszczeniem go. Poszłam po szczotki i sprzęt Asgarda po czym zaczęłam dokładnie czyścić zaklejoną sierść. Ogier zaczął szukać mi po kieszeniach i prosił o mizianie po pyszczku. Chwile przyjemności nie zaszkodzi. Po kilku minutach osiodłałam mojego rumaka i wyszłam przed stajnię po czym wsiadłam i poczekałam na innych. Lada moment zjawili się już wszyscy, i gdy wsiedli ruszyliśmy żywym stępem na plac skokowy. Gdy dojechaliśmy każdy z nas się porozjeżdżał i zaczął rozgrzewać swojego rumaka. Na początku przejechałam kilka kółek stępem, a potem porobiłam kilka zatrzymań, zwrotów, wężyków przy przeszkodach. Jack i Stella wykonywali przejścia oraz co chwilę robili wolty. Klacz była nie co przymulona. Det ze swoim rumakiem Age wykonywali to samo co reszta tak samo jak i Dyenney. Po chwili każdy zaczął kłusować. Asgard szedł żywo i energicznie, Stella przy kłusie już się obudziła. Age był dziś pobudzony nawet za bardzo a Sherlock normalnie sobie dreprał kłusikiem. Zaczęłam wyginać Asgarda i robić różne ćwiczenia takie jak ósemki, wolty, pół wolty, slalom między przeszkodami oraz serpentyny i przekątne.

Wszyscy zostali na duzym kole i zostawili miejsce dla mnie. Osiem przeszkód. Były między nimi nie duze, ale tez nie krótkie odległości, więc postanowiłam poćwiczyć u Age'a szybkość. Dodałam mu łydki, on, oczywiście jak to on, ruszył z kopyta brykając kilka razy. Pociągnęłam za wodze przyzywając go do porządku, jednak nadal krzyzował. Przeszłam do kłusa, zrobiłam dwie wolty i dopiero przy wyjściu z drugiej zagalopowałam, sama ustalając tempo. Pierwszą przeszkodę pokonał idealnie ładnie wyczuwając odskocznię. Pogoniłam go na drugą, trochę się zawachał przez co trącił poprzeczkę, jednak nie zrzucił. Delikatny zakręt w prawo z kolejną łydką, chciałam by leciał szybko, miał się nauczyć skakać z pełnego rozpędu. Tym razem był pewny i skoczył idealnie. Delikatna łydka i rytmicznym acz szaleńczym tempem pokonał czwórkę. Na zakręcie troszeczkę zwolniliśmy, gdyz piątka była blizej. Jednak po jej dobrym przeskoczeniu rozpęd na szóstkę. Bardzo mocno się wybił dzięki czemu zrobił duzy zapas. Siódemka i ósemka tez poszy mu bardzo dobrze. Rozkłusowałam go i przeszłam do stępa na ślad. Tymczasem wjechała Dien i Pan Detektyw.

Sherlock wyjątkowo dobrze reagował na pomoce. Zadowolona Dyenney takze ruszyła zywo. Koń bez najmniejszego zawachania przefrunął nad przeszkodą. Popędziła ogiera a ten bez zawachania przyśpieszył wyczuwając idealną odskocznię do drugiej przeszkody. Delikatny skręt na trzecią przeszkodę, łydka i skok. Najazd na czwartą przeszkodę wykonała szybko lecz z wyczuciem odmiezając odległość do skoku. Ogier ani razu się nie buntował co było dla niego dość dziwne. Piąta przeszkoda była dla niego tylko formalnością. Podkręciła jego tempo jeszcze bardziej na skok na szóstkę. Przy siódemce takze nie zwalniała, lecz ten zakręt trochę wybił Sherlocka z równowagi, mimo wszystko nie zrzucił poprzeczki. Tym razem był przygotowany i jego szaleńcze tempo nie przeszkodziło mu w ostatnim skoku. Poklepała konia i rozkłusowała przez trzy kółka po czym weszła na ślad. Przyszła kolej na ekipę DS.

W narożniku zagalopowałam i przez dłuższy czas galopowałam potem zrobiłam kilka ćwiczeń w galopie między innymi dużo zmian nóg wolty w galopie poćwiczyłam kilka przejść oraz dużo dużo jeszcze. Po tem zagalopowałam i nakierowałam się spokojnym galopem na pierwszą przeszkodę był to krzyżak. Asgard pokonał go bardzo ładnie i nie miał wogóle żadnych problemów. Potem nakierowaliśmy się na drugą przeszkodę która poszła nie co gorzej, trzecia zaś wyszła fantastycznie ogier skoczył z duzą energią do tego pięknie się wybił. Czwarta przeszkoda to szereg Asgard na początku się zawachał ale dałam mocniejszą łydkę i skoczył ale trochę koślwo. Piąta przeszkoda stacjonata wybił się tak jakoś z czterech nóg skok mi się nie podobał a Asgardowi chyba coś nie pasowało. Przy szóstej i siódmej było fenomenalnie ogier miał taki zapas że aż mnie wybiło. Gdy przybył czas na ósmą przeszkodę którą była triplebar dodałam tępo i przy skoku mocną łydkę ogier nawet się nie zawachał i skoczył pewnie. Przeszłam do stępa i wyklepałam ogierka. Gdy przyszła kolej Jacka chłopak jeszcze przez chwilę rozgrzał klacz w galopie a później pewnie nakierował klacz na krzyżaka. Skoczyła tak jakoś dziwnie bez energi. Chłopak się wkurzył na klacz i dodał impuls przy drugiej było już świetnie pięknie się prezentowała w skoku. Trzecia i czwarta nie wyszły najlepiej. Piąta wyszła znakomicie Stella pięknie się wybiła i dala taki skok jak niczym tęcza na niebie. Przy szóstej i siódmej znowu było super a przy triplebarze klacz wyłamała Jack pokierował się jeszcze raz ale znowu wyłamała dopiero za trzecim razem się udało. Chłopak pojechał jeszcze raz a później zaczął stępować wszyscy byliśmy zadowoleni po chwili pojechaliśmy do stajni rozsiodłaliśmy konie i zaprowadziliśmy je na pastwiska a po tem poszliśmy zamawiać pizze :D.

Read More

Trening Ujeżdżeniowy

Detalli

Delicja

Jechaliśmy po dość krętej drodze. Sam lot samolotem zajął jakieś dwie godziny, ale podczas niego stałam się senna, przez co wjadę w drugie auto. Konie w przyczepce zachowywały się bardzo dobrze, nie spodziewałam się tego po tych dwóch ogierach nie wyglądała na zmartwioną podrózą.

- Zadzwoń do Delicji, albo wyślij sms'a. - powiedziałam Dyenney która przegrzebując torebkę zaczęła szukać telefonu.

- Napiszę jej, ze za jakieś dwie godziny będziemy.

Po chwili przyszedł mi sms odczytałam wtedy że za dwie godziny dziewczyny ze swoimi rumakami już będą. Postanowiłam więc już powoli przygotowywać boksy. Nie zajęło mi to dużo czasu, dlatego też poszłam do pokoju by sprawdzić czy Nick nie potrzebuje pomocy przy małej.

- Kochanie radzisz sobie?

- Tak jest wszystko ok.

- Już nie długo pojawią się dziewczyny z końmi pewnie chwile odetchną i pójdziemy by pojeździć nie będziesz zły gdy zostawię cię sam na tak długo z Nadią?

- Nie, nie martw się.

- Och dziękuje. - Po czym dałam buziaka Nickowi w policzek.

Po chwili zeszłam na do stajni i wyszłam by popatrzeć Sabrinę lążującego Jarvisa. Gdyż po chwili usłyszałam dźwięk trąbiącego samochodu. Szybko wstałam i pobiegłam by przywitać się z Detali i Dyenney.

- Hej dziewczyny bardzo się cieszę że przyjechałyście. - Po czym z wielkim entuzjazmem przytuliłam je.

- Oj my też . :)

- To co może najpierw zajmiemy się zaprowadzeniem koni do swoich boksów? - Zapytała Det.

- Tak pewnie już wam pokazuję gdzie macie je zaprowadzić. 

Wskazałam im boksy rumaków, a potem poszłyśmy do kuchni by porozmawiać i coś przekąsić. Po chwili wszyscy się zebrali i z wielkim zadowoleniem zaczęli się witać z Detali i Dyenney.

Po przywitaniach wszystkich z wielkim entuzjazmem i zjedzeniu czegoś udaliśmy się do stajni.

- To kogo bierzecie? - zwróciłam się do Delicji i Anabell.

- Ja Las Vegasa. - zwróciła się do mnie z uśmiechem. - A An weźmie Arima.

 Nie tracąc czasu udałyśmy się do stajni, czekały juz na nas zgrzebła, szczotki i kopystki, oczywiście nie zapominając o kantarach i uwiązach. Upewniając się, ze Age moze spokojnie ruszać głową, a zarazem nigdzie nie ucieknie i w furii nie ugryzie nikogo zaczęłam pożądne czyszczenie. W kwestji pielęgnacji siwe konie to nie najlepszy pomysł, ale widok śnieżnobiałego ogiera po czterdziestu minutach pracy wydawał się dobrą rekompensatą. Poszłam po siodło które zostawiłam w przyczepce. Delicja, Dien i Anabell juz siodłały swoje rumaki, musiałam się pośpieszyć.

- Dobra, to gdzie teraz? - zapytałam po kolejnych piętnastu minutach siodłania konia, który bynajmniej nie był zachwycony wędzidłem w pysku.

- Chodźcie za mną. - rzuciła Del i ustawiliśmy się w kolejce do wyjścia.

- Moze pójdę ostatnia. Age ma... zacięty temperament. - zaśmiałam się przypominając sobie wszystkie jego wybryki na manezu jak i  w stajni. - Tak, zdecydowanie będzie lepiej, gdy żaden koń nie będzie mu siedział na zadzie. - dodałam po chwili zastanowienia.

Ruszyliśmy na duży manez, był juz przygotowany do naszego treningu dresażu.

- To co? Wsiadamy? - odezwała się An podciągając popręg Shellowi.

- Oki. Del, twój manez, prowadź rozgrzewkę. - uśmiechnęła się przyjaśnie Dien.

- To może w stępie sami rozgrzejemy konie a w kłusie poprowadzę? - Zapytałam.

- Oki. - Odparli wszyscy.

Vegas jak zwykle był zainteresowany tym czym nie trzeba próbował mi wyrwać z rąk wodze i robił po prostu wszystko żebym zeszła a najchętniej spadła. 

- Kolego mój drogi dziś nie będzie tak milutko. - Odparłam szepcząc do ucha Vega.

Arim szedł ładnie i żywo Anabell ćwiczyła zatrzymania. Det z Age of Ultronie radzili sobie świetnie dziewczyna była bardo szczęśliwa robiła to samo co Ana tylko w dodatku jeszcze slalomy. Dien z Sherlockiem próbowali ładne płynne przejścia czyli to co inni. Więc po chwili zatrzymałam Vega i poprosiłam o stanie nie było to łatwe ponieważ ogier cały czas się kręcił. Długo próbowaliśmy i nie ruszyłam do puki nie ustał na pięć sekund. Gdy się udało ruszyłam stępem ale po chwili znowu zarzymałam teraz było o wiele lepiej już wiedział że gdy ruszy będzie musiał ponieść karę czyli ciągłe stanie. Gdy sobie tak staliśmy chciałam zobaczyć czy ogier odpuści. Było ciężko ale odpuścił. Jeszcze chwilka stępa i zaraz zaczniemy kłusować.

- To co jedziecie za mną? - Zapytałam.

- Pewnie. - Odpowiedziała Det.

Dałam sygnał do kłusa po czym spojrzałam się w tył i chciałam zobaczyć jak kto jedzie. Za mną jechała Dien i próbowała zebrać Scherlocka. Następna jechała Ana na Arimie. Ogier był bardzo grzeczny i świetnie słuchał się amazonki która próbowała zmniejszyć tępo, a na końcu jechała Det co chwilę robiła wolty dużej wielkości :D. Po chwili każdy z nas się rozjechał i chciał popracować trochę sam więc zajełam się Vegiem w siadzie ćwiczebnym międy innymi robiłam wolty dużej wielkości co chwilę je zmniejszając. Później na prostej jechałam w pół siadzie, tak przez kilka minut a później już normalnie. 

Postanowiliśmy, ze kazdy będzie ćwiczył figury na własną rękę, po duzym śladzie jechała An, Del i Dien zwalniając mi cały środek. Na początek wyciągniętym kłusem zrobiłam dwa okrązenia. Koń spręzystymi ruchami pokonywał czworobok. Następnie, by trochę poćwiczyć jego płynność przechodziłam z kłusa wyciągniętego do stępa zebranego. Idealnie wymierzone kroki zadowoliły mnie, więc przeszłam do galopu. Najpierw zebrany, Age of Ultron pięknie się ganaszował. Po dwóch kółkach tego pięknego chodu kazałam mu wyciągnąć. Bardzo się rozpędził, przez co omal nie wpadł na konie, ale ładnie ścięłam zakręt. Następnie, by nie tracił koncentracji i spodziewał się niespodziewanego przechodziłam z galopu do stępa, z stępa do galopu, z galopu do stój, z stój do kłusa, wszystko w wyciągniętych lub zebranych chodach. Po trzech takich kółkach poklepałam jego białą szyję. Potem ustępowanie w stępie, kłusie i galopie, wykonywał to spręzystymi ruchami, znów pięknie się ganaszował. Jako ostatnie stęp hiszpański. Pochwaliłam konia i poszłams stępem na ślad, w tym czasie wjechała Dien z Sherlockiem. Długowłosa powtórzyła moje ćwiczenie z stępo-kłusa. Pan Detektyw na początku trochę się opeierał i z niechęcią podrzucał głowę, jednak dziewczyna zebrała go i dodając łydki przekonała do wykonywania ćwiczenia. Następnie wycięgniętym galopem przejechała trzy kółka. Zwolniła do stępa i wykonywała w nim ustępowanie. Gdy tylko zakończyła to ćwiczenie ruszyła galopem zebranym i robiła nim serpentyny. Gdy przejechała w dwie strony wykonała ustępowanie od łydki galopem. Na koniec przechodziła z stępa do galopu i z galopu do stępa, zmieniając te dwa chody co kilka taktów. Koń się pięknie ganaszował, dziewczyna całkowicie przejęła nad nim kontrolę. Gdy była całkowicie zadowolona z Holmesa poklepała go do szyi i wjechała na ślad zwalniając cały środek dziewczynom z Delicious.

Pierwsza pojechałam ja. Na początek rozgalopowałam ogra który miał mnóstwo energi. Kilka kółek w jedną i drugą jeszcze zrobiłam kilka ćwiczeń w galopie takie jak np. wolty, pół woly i dużo więcej. Po czym przeszłam do stępa i próbowałąm zagalopować ze stępa jednak ten zrobił protest i nawet nie zareagował. Kilka minut musiałam się meczyć i gdy wkońcu udało się w galopie chciałam go zebrać ten jednak się buntował. Nie tracąc czasu w każdym narożniku wolty oczywiście w galopie. Następnie zmieniłam kierunek przez lotną zmianę nogi. Na początku nam nie wyszło ale za drugim razem się udało. Znowu wolty a następnie przejścia galop - kłus, kłus - galop, kłus - stęp, stęp - kłus, stęp - galop i galop - stój. Zajeło mi to sporo czasu żeby wyszło mi przynajmniej dobrze ale nawet udało się wykonać to bardzo dobrze. Chciałam wykonać jeszcze ustępowanie w stępie kłusie. Więc przeszłam do stępa i popróbowałam ustępowania na początku ogier nie wiedział o co kaman, ale po jakimś czasie zorientował się i coś tam zaczęło wychodzić. Gdy wyszło poklepałam Vegasa i dałam sygnał do kłusa po czym po chwili robił ustępowania w kłusie bez żadnego problemu.

Przeszłam do stępa i wyklepałam ogierka po czym oddałam lekko wodzę cały czas klepiąc. Ana z Arimem wyjechała ze śladu i zagalopowała. Porobiła jeszcze kilka ćwiczeń w galopie a potem cały czas galopując zaczeła przejazd. Na początek kilka wolt w galopie, ogier był bardzo ładnie zebrany oraz świetnie suchał się poleceń Any. Potem dodała trochę galop i pojechała przez chwilę w pół siadzie. Następnie wykonali kilka zmian nogi z którymi Arim miał trochę problemów. Ana chciała spróbować jeszcze ustępowanie od łydki w galopie. Ogier świetnie poradził sobie z ustępowaniem ale w stępie i kłusie było nieco gorzej, pod koniec dziewczyna wykonała jeszcze kilka przejść. Potem każda z nas zaczęła stępować odpuściła wodzę i wyklepała swojego rumaka. Jeszcze chwilę sobie pogawędziłyśmy a potem na koniach stępem pojechałyśmy do stajni. Każda rozsiodłała swojego rumaka odłożyła sprzęt, a następnie poszłyśmy by się czegoś napić.

Read More

Trening Skokowy

Trening Skokowy

Koń: Age of Ultron, Sherlock

Jeździec: Ja (Detalli), Agnieszka

Trening: Skokowy

Na co: Zwrotność

Następnego dnia, wcześnie rano, poszłyśmy na halę. Praktykantka już czekała z końmi, które wcale skore do grzecznego stania nie były. Dobrze sobie z nimi radziła, trzymała je w ryzach. Tron, widząc mnie podrzucił wesoło w moją stronę głową i chciał do mnie podejść, jednak dziewczyna mocno pochwyciła wodzę nie myśląc nawet by go puścić.

Sprawdziłyśmy i dociągnęłyśmy popręgi po czym wskoczyłyśmy w siodła. Age jak to Age czując na sobie jeźdźca wysoko podniósł łeb i ruszył na oślep kłusem, jednak inicjatywa z mojej strony wystarczyła, by szedł normalnie. Maścioch spisywał się bardzo dobrze i słuchając się jeźdźca chodził odpowiednio.

Rozgrzewka z tymi dwoma ogierami nigdy nie należy do najłatwiejszych, jednak tym razem postanowiły aż tak bardzo nie zachodzić nam za skórę i bez większych problemów wyciągały i skracały chody. Nie wyrywały się, nie cofały się do tyłu. Ładny i energiczny krok towarzyszył nam przez całą rozgrzewkę.

Przyszedł czas na skoki. Pierwszy, tym razem, był Age of Ultron. Siwek nie mógł się doczekać, żeby ruszyć na przeszkodę z pełną prędkością. Jednak nie o to chodziło, tym razem musiał być skupiony by pokonać tor ciasno ułożonych przeszkód. Starałam się jak najdelikatniej dodać łydkę, on jednak mimo to ruszył za szybko. Po dwóch ciasnych woltach szedł spokojnym galopem. Pierwszą przeszkodę pokonał idealnie, trochę wybił go z rytmu ostry zakręt więc druga nie poszła tak pięknie i omal nie zrzucił drąga. Jednak po tym był gotowy na wszystko więc kolejny ostry zakręt i manewry między przeszkodami nie sprawiły mu problemu dzięki czemu wybił się do góry i pofrunął tuż nad trójką. Lądowanie i skręt w lewo, że też nie zarzuciło nim jak szmacianą lalką przy skoku nad czwórką. Był bardzo zwrotny, co sobie ceniłam. Pięta przeszkoda bardzo dobrze, lecz mogło być lepiej. Nim najechaliśmy na ostatnią znów musieliśmy wykonać ostry zakręt i dobrze wycenić skręty między przeszkodami jeden i cztery. Mimo trudności udało nam się, po przejechaniu kółka galopem zwolniłam do kłusa i przyglądałam się poczynaniom Agnieszki.

Pan Detektyw także chciał ruszyć pełną parą więc, powtarzając nasz ruch, dziewczyna także musiała zrobić woltę by trochę zwolnił. Gdy jego galop stał się opanowany Aga ruszyła na pierwszą przeszkodę. Sherlock się wyraźnie uspokoił gdyż ostry zakręt nie sprawił na nim dużego wrażenia, mimo wszystko numer dwa był trudny i trącił drąg kopytem. Aga pilnowała ogiera i manewrowała nim, a on sam dawał z siebie wszystko dzięki czemu trójka poszła nim idealnie. Zakręt w lewo i skok, mocny, wysoki, taki jaki powinien być. Pięć i sześć także łatwością dla tego konia. Zadowolona dziewczyna pochwaliła konia, po czym poszłyśmy na spacer w ramach rozstępowania.

Read More